BİR DEMET ŞİİR..(tavsiye şiirler buraya)

(kafanız karışmasın eski bir başlık da topladım tüm eski şiirleri,bu başlığın düzenlenme tarihi 3.12.2008)

Arkadaşlar, bu başlığı açmaktaki amacım şiirlerin çoğunun kısa yorumların az olması ve ayrı ayrı iken konuların güncel kalamaması.Bu nedenle şiir bölümümüzde ki şiirlerin bir çoğu bu başlık altına taşınmıştır.Açtığı konular birleştirilen arkadaşlar haklarını helal etsinler de sitem etmesinler ve bundan sonra paylaşacağımız kısa şiirleri bu başlık altında toplayalım...

"ŞİİR DEMETİMİZ" hepimize hayırlı olsun...

SANA VARMAK İÇİN...

neleri bırakmadım ki geride
neleri eskitmedim ki şu gönlümde
nelerden vazgeçmedim ki bu alemde

sana varmak için

anadan ayrıldım
babadan ayrıldım
gardaştan ayrıldım
memleketimin havasına
bu canı hasret bıraktım

sana varmak için

özgürlüğümü kuşlara
göz yaşlarımı bulutlara
acılarımı ataşlera
iyiliklerimi günahkarlara verdim

sana varmak için çektim mola sancıları
yaktım hasret ataşları
içtim ayrılık şaraplarını

sana varmak için

bu gönlümü un eyledim

sana varmak için

Yaradana el açıp tövbe dilendim

sana varmak için

Yaradana el açıp tövbe dilendim

sana varmak için

........Yaradana el açıp tövbe dilendim
sana varmak için.......
ne kadar zor hasret çekipte kavuşamamak değil mi??????

Adı: Gül
Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda, Uzanmış üç adım yatıyordu gül... Bir adam usulca bir uçuruma, "Sevi için" deyip atıyordu gül... Ve bir kız kanatıp hüznü boyuna, Hepten sevgisizlere satıyordu gül... Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda, Uzanmış üç adım yatıyordu gül...

CEVİZ AĞACI

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

NAZIM HİKMET

Sen gidiyorsun ya isine yetismek için
Saçlarini, gözlerini, ellerini
Neyin varsa toplayip gidiyorsun ya
Her seferinde bir sey unutuyorsun sicak
Termometrede yükselen çizgi çizgi
Kim bilir nerelerde soguyorsun

Senin gözbebeklerin var ya kadin kadin gülen
Insan insan bakan gözbebeklerin
Beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
Beni yiksa yiksa gözlerin yerle bir eder

Ne gelirse onlardan gelir bana
Çalisma gücü yasama direnci
Mutluluk gibi kazanilmasi zor
Mutluluk gibi yitirilmesi kolay

Bir açarsin ki mutluyum
Bir kaparsin her sey elimden gitmis.

Rifat Ilgaz

Gülmek sahte geliyor, tebessümse sahici
Her yüzde görmek istiyorum bu sevimli hali
Neler anlatır o tebessüm, karşımdakiler farkedermi
Sevgi, saygı, sebat, sıcak bir dokunuş
Küçük bir yardım eli,anlatmak istediklerimin hepsi

Fatma Saliha Temel

çok güsel..

Alıntı :: Beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
Beni yiksa yiksa gözlerin yerle bir eder

Ne gelirse onlardan gelir bana
Çalisma gücü yasama direnci

mcnn38 demiş ki:

Alıntı :: Beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
Beni yiksa yiksa gözlerin yerle bir eder

Ne gelirse onlardan gelir bana
Çalisma gücü yasama direnci

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

özdemir asaf

BEKLE DEDİ
BİR DEMET ŞİİR..(tavsiye şiirler buraya) 503bar

Bekle dedi gitti
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi...

özdemir asaf

Kayıklarla kayıkçılar
Dalgıçlarla balıkçılar
Bilirsin:ne ister,deniz!

Kendini bu isteklerin:
Yelkenlerin küreklerin
Altına seriver, deniz!

Balıkların,kandillerin
Ne varsa olsun ellerin
Bana mavini ver deniz!

arif nihat asya

İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar.

özdemir asaf

AN

Gülüş bir yanaşım'dır bir öbür bir kişiye;
Bir'den iki kişiyi döndürür bir kişiye..
Anılarından kale yapıp sığınsa bile,
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.

(kafanız karışmasın eski bir başlık da topladım tüm eski şiirleri,bu başlığın düzenlenme tarihi 3.12.2008)

Arkadaşlar, bu başlığı açmaktaki amacım şiirlerin çoğunun kısa yorumların az olması ve ayrı ayrı iken konuların güncel kalamaması.Bu nedenle şiir bölümümüzde ki şiirlerin bir çoğu bu başlık altına taşınmıştır.Açtığı konular birleştirilen arkadaşlar haklarını helal etsinler de sitem etmesinler ve bundan sonra paylaşacağımız kısa şiirleri bu başlık altında toplayalım...

"ŞİİR DEMETİMİZ" hepimize hayırlı olsun...

Güzel olmuş hepsini bir başlıkta toparlaman ellerine sağlık abi alkış

Çay İçin Söylenmiştir

Vakti vardır...

Ve can çeker.

Ama berrak ve demli bir çaydan daha iyi olan şey, o çaya sohbet katan,
lezzet katan dostlardır.

Çay da, dost da, teselli makamında bir talihtir.

Yalnızlığa hüzün taşır çay...

Sohbete muhabbet...

***

Hayatın neresinde, ne şekil ve görüntüde olursak olalım; mesele şudur:

Bir bardak demli çayın yanında ne kıymetimiz var?

Hangi dostun bir bardak demli çayı için "hasretin adı" ve "katma değer"iyiz?

***

Vakti vardır..

Ve can çeker.

Can, çayı bahane edip dost ister.

Profesör istemez, genel müdür hiç istemez...

Makam ve mevki...

ve dahi şan ve şöhret...

Ve dahi mal ve mülk sahibi istemez.

Aradığı insandır.

"İnsan" sıfatının yanında, som altına şekil katmak için sokuşturulmuş bakır kadar ehemmiyeti olmayan unvanları hesaba katmaz...

Ve can, insan çeker.

Bir bardak demli çayın her yudumunu, ab-ı hayata dönüştüren insan!

***

Bir daha mesele şudur:

Canımız kimi çeker ve kimin canı bizi çeker?

Ve neden?

***

Hayattan aldığımız ve hayata kattığımız can sıkıntılarının çoğunun sebebi, maalesef değersiz şeylerden ibarettir.

Ne bu dünyadan çekip giderken bizimle birlikte gelirler.

Ne sonrası için işe yararlar.

Üstelik, bir bardak demli çayın yanında bile, sahibini "beş kuruş" sahiplenmezler...

***

Su kaynar...

Aşk ateşinde...

Bir tutam çay yaprağıyla karışmak, vuslattır.

Bu sıcaklığa...

Bu buhara ram olur ve yayılır duygular.

Sonra aşkın rengidir ve demidir görünen.

Ve aşkın rayihası

fon müzik de flash içinde ki şiir de çok güzel,

şairin şiirleri çok güzel tavsiye ederim,bende "Elif Şafak"ın bir yazısından öğrendim ve en beğendiğim şiirinizi sizlerle paylaşmak istedim..

SENİ SEVDİM

Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
"Uyandım bir sabah" gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara

Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdim
Mevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndü
Yitik ceren arayı arayı anasını buldu
Adın ölmezlendi bir ağız da benden geçerek
Soludum, üfledim,yaprak pırpırlandı Ağustos dindi
Seni sevdim, sevgilerim senden geçerek bütünlendi

Seni sevdim, küçük yuvarlak adamlar
Ve onların yoğun boyunlu kadınları
Düz gitmeden önce ülkeyi bir baştan bir başa
Yalana yaslanmış bir çeşit erk kurulmadan önce
Köprüler ve yollar tahviller senetler hükmünde
Dışa açılmadan önce içe açılmadan önce kapanmadan önce
Nehirlerimiz ve dağlarımız ve başka başka nelerimiz
Senet senet satılmadan önce
Şirketler vakıflar ocaklar kutsal kılınıp
Tanrı parsellenip kapatılmadan önce
Seni sevdim. Artık tek mümkünüm sensin

Gülten Akın

YİTİKLER GECESİ
Şimdi dünya boşlukta yavaş
Sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın
Rüzgâr uslandı doruklarda
Dağ çiçekleri uykuya vardı
Ay bacadan aştı uyumaz mısın

Bir ıslak serinlik yürüdü
Kara sokaklardan içeri
Çıtırdadı durdu bütün gün
Ayaklarının altında bir şeyler
Bütün gün ölüler gibi sustun

Bilsen ötesi aydınlık çizginin
Delice yakardın eski şiirlerini
Bir tutam bulut iki damla yağmur için
Yeniden sevinirdin içten içe
Bilsen ötesi aydınlık çizginin

Bu hal senin halin değil
Bütün gücünü yitirmiş
Bu hal senin halin değil
Yaşamanın kendisini yitirmiş

En insan yanıyla sana dönük
Dost dediğin ne gün içindir
Unut uzağı olduğu yere
Kaldır yatağından vakitsiz
Kaldır başucuna getir

Şimdi dünya boşlukta yavaş
Sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın
Rüzgâr usandı doruklarda
Dağ çiçekleri uykuya vardı
Ay bacadan aştı uyumaz mısın

Gülten AKIN

Ben Böyle Olmamalıydım

Ben, böyle olmamalıydım
İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma.
İçime bir ateş düşmeliydi
Ayaklarımın feri kesilmeliydi.
Kendimden geçmeliydim sonra...
Adını sayıklamalıydım, adımı unuttuğumda
Ama bunu kimse duymamalıydı,
Seni, mahşere kadar saklamalıydım.
Ben böyle olmamalıydım
Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur
Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa
Çalan her kapıya `sensin` diye koşmalıydım.
Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan
Ben hep sana yormalıydım.
Gece yıldızlarını serpince göre
Seni görmek için uyumalıydım.
Şarkılar kime söylenirse söylensin
Sana diye dinlemeliydim.
Türküler dolmalıydı odama,
Ben bir selvi boylu yârdan ayrıldım deyince bir ses
Selvi boylu yâr sen olmalıydın
Kömür gözlüm ateşine düşeli
Senin için söylenmiş söz olmalıydı.
Bir mey yokluğuna ağlamalıydı delice
Bir keman, incecik çığlık olmalıydı
Ama bunu kimse bilmemeliydi,
Seni mahşere kadar saklamalıydım.
Böyle olmamalıydım,
Kelimeler taif'i taşıyınca kulaklarıma
Daha yüzüme çarpmadan taif rüzgarı,
Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.
Uhud anılırken, dişlerine sızı düşmeliydi.
Haremde bir ikindi vakti
Kem gözler çevrilince sana
Ve vefasız eller uzanınca yakana
İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi.
Sen ötelere hazırlanırken,
Öteler senin için süslenirken,
Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,
Perdenin son kez kapanması gibi,
Kapanmalıydı gözlerim.
Sonra içime doğru gerilip,
Seni bize lutfedenin ismini haykırıp,
"allah(c.c.)" deyip,
Düşmeliydim yere.
Ama bunu kimse bilmemeliydi.
Seni mahşere kadar saklamıydım.
Ve mahşer günü...
Uzaktan seni seyretsem.
Sana yakın olmak için can atsam.
Beni engelleseler,
"sen kim yakınlık kim?" deseler.
Ben ağlamaktan konuşamasam.
Gözlerini çevirsen bana.
"benim cennetim bana bakan gözlerindir."
Ve tebessüm etsen.
Ama bunu kimse görmese,
Seni ebede kadar saklasam.

Gül Suya Düştü
acının rengi akrep yeşili
sen orda çınlayan bir hasret
ben burda, kırılan kör ayna

öyle sevki beni:
yüreğinde umut
gözlerinde coşku olsun

hayat aşkın doğurgan annesi
aşk hayatın ölüme yakın oğlu

ey şair; gizemli uçurum
gül suya düştü. Burda kal

Metin Güven

Adı: Gül
Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda, Uzanmış üç adım yatıyordu gül... Bir adam usulca bir uçuruma, "Sevi için" deyip atıyordu gül... Ve bir kız kanatıp hüznü boyuna, Hepten sevgisizlere satıyordu gül... Gülü vurmuşlar Gül Sokağı’nda, Uzanmış üç adım yatıyordu gül...
Bülent Özcan

Ah Ulan Rıza
Neden hala gelmedi... Yoksa Saati mi şaşırdı bu hıyar? Gerçi hiç saati olmadı ama en azından Birisine sorar... Cebimde bir lira desen yok! Madara olduk meyhaneye Ah eşşek kafam benim.. Nasıl da güvendim bu hergeleye!.. Gelse balığa çıkacaktık, Ne çekersek kızartıp birayla yutacaktık... Kafamız tam olunca şarkılar döktürüp Enteresan hayallere dalacaktık... Bu sandalı geçen hafta denk getirdik Çalıntıdan düşürdük... Arkadaşlar ısrar etti, Biz de, iyi olur, bize uyar diye düşündük... Saat sekizde gelecekti, Bana birkaç milyon borç verecekti.. Yoksa o nemrut karısı kaçtı da Onun peşinden mi gitti?... Eğer öyleyse yandık, Gudubet gene yaptı yapacağını!.. Geçen sene de merdivenden itip Kırmıştı Rıza’nın bacağını... Korkuyorum, bir gün ya kendini asacak, Ya horlarken Rızayı boğacak.. Bak şimdi acıdım, aşk olsun adama... Ben olsam vallahi başedemem!... Hele beş tane velet ki boy boy, Allah'tan düşmanıma dilemem!... Aslında iyi çocuktur Rıza, efendi huyludur, Herkesin suyuna gider... Yoksa, kalıba vursan hani, Tek başına on tane adam eder!... Bir keresinde, hiç unutmam Üç-beş zibidi haraca dadandı; Rıza, sandalyeyi kaptığı gibi Herifleri hastaneyi kadar kovaladı!. Aynı mahallede büyüdük, aynı kızları sevdik, aynı kafadaydık... Orta ikiden bıraktık, matematik ağır geliyordu Biz başka havalardaydık... Aynı gömleği giyer, aynı sigaraya takılır, Aynı takımı tutardık... Fener'in her maçına iddialaşıp Millete az mı yemek ısmarladık!. Bir tek askerde ayrıldık, Bana Bornova düştü, Ona Gelibolu.. Döner dönmez evlendirdiler En büyük salaklığı da bu oldu!. Bense hiç düşünmedi, .zaten param yoktu. Hep tek tabanca gezdim... Benim beğendiğimi annem istemedi Onun gösterdiğini ben sevmedim... Neyse, bunlar derin mevzu.. Anlaşıldı, bu herif artık gelmeyecek.. Ufaktan yol alayım Anam evde yalnız, şimdi merakından ölecek! Gittim, vurup kafayı yattım, Rüyamda gördüm gülümseyerek geldiğini Ne bilirdim, yolda kamyon çarpıp Hastaneye kavuşmadan can verdiğini!.. Vay be Rıza!.. Sonunda sen de düşüp gittin azrailin peşine! Dün, boşuna günahını almışım, Ne olur kızma bu kardeşine... Öğlen kahvede söylediler, Rıza öldü, dediler Ne kolay söylediler!.. Sanki dev bir taş ocağını Kökünden dinamitleyip üstüme devirdiler!... Ah dostum... O kocaman gövdene O beyaz kefeni nasıl kıyıp giydirdiler?. O zalim tabutun tahtalarını Senin üstüne nasıl böyle çivilediler? Yani sen şimdi gittin, yani yoksun, yani Bir daha olmayacak mısın? Yani bir daha borç vermeyecek Bir daha bira ısmarlamayacak mısın?. Peki, beni kim kızdıracak, Kim zar tutacak, kim ağzını şapırdatacak? Peki, beni bu köhne dünyada Senin anladığın kadar kim anlayacak?. Ulan Rıza... Ne hayallerimiz vardı oysa, Ne acayip şeyler yapacaktık.. Totoyu bulunca dükkan açacak, Adını Dostlar Meyhanesi koyacaktık.. Talih yüzümüze gülecekti be, Hafta sonu iki yavru kapıp Boğaz yolunda o biçim fiyaka atacaktık!. Ah ulan Rıza... Bu mahallenin nesini beğenmedin de öte yere taşındın? Arasıra gıcıklaşırdın ama inan ki, Benim en kral arkadaşımdın!.. Ah ulan Rıza... Ben şimdi bu koca deryada tek başıma ne halt ederim? Senden ayrılacağımı sanma, Bir kaç güne kalmaz ben de gelirim!..
Yusuf Hayaloğlu

Ayrılık Gözyaşına Sığmaz
Bir gün yenik düşmesin yine sevdamız siyaha, Gözyaşıyla anlatılmasın yalanlar bir daha. Bir ikindi serinliğinde ömrümüzü gölgeler sarmasın, Gecenin en karanlık yerinde yine sen varsın. Hiçbir zaman sonu gelmesin bu düşüncelerin, Kimse olmasa da ben dostu kalayım gecelerin. Biliyorsun gözyaşına sığmaz ayrılık inleyişlerde, Kavuşmak tutsaktır sabırsız bekleyişlerde. Zamanın ellerinde yalnızlıklar ateş, ayrılıklar kor, Aynalardaki yorgun benim, istersen yüreğine sor... -Ayrılık Gözyaşına Sığmaz isimli kitabından
Ahmet Beltekin