Nurullah Genç Şiirlerinden Alıntılar...

Nurullah Genç şiirlerini ve kendini en çok sevdiğim şair ve istedim ki hem şiirlerinde hoşuma giden parçaları paylaşayım seninle "Ey Kardelen'im" hem de tanıtayım bu büyük şairi zira hislerime birebir tercüman onun dizeleri...

Nurullah Genç'in Şiir Kitaplarının Tanıtımları İçin Yandaki Linke Tıklayın >>> https://issizada.yetkin-forum.com/kutuphane-f66/nurullah-genc-kitaplyoy-iir-t944.htm#2243

Arkadaşlar ayrıca şairin güncel ve en geniş kapsamlı online şiir arşivine "Antoloji.com" adresinden ulaşabilirsiniz >>> http://www.antoloji.com/nurullah_genc

Nurullah Genç

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Nurullah Genç (d. 9 Eylül 1960, Horasan, Erzurum) Türk şair, akademisyen. 1990 Türkiye Diyanet Vakfı N'at-ı Şerif Büyük Ödülü Sahibi (Yağmur Şiiri ile).
1983 Yılında ****** Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü’nü bitirdi. Aynı üniversitede Yüksek Lisansını tamamladı. Yine aynı üniversiteden Doktor, Doçent ve Profesör unvanlarını aldı. Şu anda Kocaeli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde Öğretim Görevlisidir

Eserleri

İntizar
Yağmur
Rüveyda
Aşk Ölümcül Bir
Gül Ve Ben
Hüznün Lalesidir Dünya
Sensiz Kalan Bu Şehri
Yürüyelim Seninle İstanbul'da
Müpteladır Gemiler Benim Denizlerime

Kitapları

İntizar
Başarı Bedel İister
Zirveye Götüren Yol: Yönetim
Müpteladır Gemiler Benim Denizlerime
Yürüyelim Seninle İstanbul'da
Aşk Ölümcül Bir Hülyadır
Yağmur
Rüveyda
Gül ve Ben
Hüznün Lalesidir Dünya
Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok İstedim
Biarkaç Deli Güverci

İntihar Etme Leyla

.
.
çaresizlik hep sana özgü müdür sanırsın..
yalnız sen mi kararır,küçülür aldanırsın..
beni de sömürüyor bu zalim vaveyla
intihar etme leyla...
.
.
bir türlü aşamıyorum yasaklarını
ulaşamıyorum sofralarına...
mıknatıslı yolların çekiyor ayaklarımı
ölü bir badem gibi öyle durma karşımda
bir ceset olup düşme hüsranın kollarına..
intihar etme leyla..
.
.
geç geldin iklimine yalnızlığımın
ağırlayacak yerim kalmadı hicranını
umutlarımdan başka..

BEN DERMANI SEN OLAN HASTALIĞIM

.
.
Kalbimin ahı geçer boğazından kedilerin
.
Dolunay vaktinde terk etsen de beni
Çocukça atıyor kalbim; engelleyemiyorum
Sana uzanmak istiyorum,türküler yakmak yıldızlara gözlerinde
Yolumu kesiyor karanlığın korkunç haramileri
Nasıl bozuluyorum bir bilsen
Nasıl çağırıyorum bazen pervasızca ölümü

Seni üzdükleri için düşmanım hastalıklara
Bukadar sevdikleri için,sahip oldukları için sana
Nasıl kıskanıyorum bir bilsen, nasıl kinleniyorum
Sen mi çağırıyorsun hastalıkları benim güzel KARDELENİM

Yüzüme bak, parmaklarıma, sararan gözlerime bak
Senden başka ilacı olmayan hastalığım
Yazmak istiyorum sevdamı genlerine, tutunmak istiyorum
Rahatlamak öldürerek umarsız acılarımı
Nasıl hırçınlaşıyor hayallerim bir bilsen
Ölü bir kuş gibi düşüyorum ellerine

.
.
Ne zaman duysam bir yerinin ağrıdığını, canım yanıyor
Ağrıların içimde, yedi yaşında bir çocuğun kalbine
Ucu akkor bir mızrak gömüyor alabildiğine
.
.
Bir yolcu var içimde; tanımadın, dinlemedin kanayan sesini
.
.
Hep seni bekler, o mağrur tebessümünü vurgun yediğim gözlerini bekler
Birde ben beklerim yolcunun yanında, öyle avare
.
.
Olmadığın zamanlarda bu şehri yakmayı çok istedim
.
.
Vurmak istiyorum bu hain hasretin mührünü alnının tam ortasına
Nasıl ağlıyorum, kırılıyorum kendime bir bilsen

Umut benim de ekmeğim elbette, ekmeğimi elimden
Alamaz gardiyanlar, savcılar, gece bekçileri
Ve bir gün, sen iyileşeceksin papatyam
Dikenli tellere, kahırlara, infazlara rağmen
Hoşuna gidecek tüm fillerin
Öznesi olacağım senin için.

Nurullah Genç

GELİŞLERİN VE GİDİŞLERİNE DAİR

mührünü vurur acıya dair kelimeler
harfleri saplanır kalır içime, sen gidince
şarkılar boynumda kanlı bir urgan
nağmeler eriyip akar kurşun gibi içime, sen gidince
.
.
gelişine tarih düşürmeyi becerebilseydim
okurdum sımsıcak duygular içinde
gelişinin tarihini belgelediğim
kanımın şiirleşen hücrelerini
.
.

AZAR

.
.
azarladı hayallerim beni, ardından kedileri
.
.
nasıl söyleyeceğim umutlarıma
azarlandığım için öldüğümü
bedensiz kalan ruhumla
tunç ağırlığında ömrümü
.
.
ey hançerini bağrıma saplayan talih
sen şimdi öpüşürken baştan çıkardığın ölülerle
sormaz mısın sızılarına gülümseyen bu ozan kim
unutulmaz bir armağan bilip azarlarını
her ünlemine bir gül yaprağı gibi
dokunduruyor dudaklarını, hayallerinin
.
.
çoban kavalını çalıyor uzaktan;ben ağlıyorum
tutamıyorum kırılgan gözyaşlarımı
yabancı duruşu daha kanlı ve zalim
uzaklığındansa, razıyım, celladım olsun
ağlatsın kıpkırmızı, iki büklüm bıraksın
nasıl ,inlediğimi görmek için arkasından
fotoğrafımı çektirsin karanlıklara
yürüdüğüm simsiyah, mey'us köprüden
atıversin azgın sularına denizin
.
.

UYUMSUZLUĞUN ŞİİRİ

sana göre değilim; sırtımda kambur viraneleri ömrün
.
yüzüm istediğince taze değil;kirpiklerim yıpranmış
.
.
hiçbirşey gerğince olmuyor, ne sessizlik, ne çığlık
ayağa kalktığım yerde oturuyorsun; göğe dönüyorum
gülümsediğin yerde ağlıyorum

ne zamana değin ıssız bir sevda, kırık aynalarda
ne zaman kadar acı bekleyişler uyandıracak volkanları
.
.
.
hain kahkahalar yükselmemeli gölgelerden
.
yokluğumda keşfetmelisin özgürlüğünü
unutmasan da silinmeyen izlerimi bir ömür, her taraf deniz

"ancak ölüm" desek de, ayrılık dudaklarından bir ölüm gibi
gelip ayıracak kalplerimizin öpüşen dudaklarını
bir daha görmeyeceğim yüzünü gözlerimde
.

sonrası nedir bilir misin, tufan mı, kıyamet mi ? ateş niçin ?
.
.
.

Ya topla yaralı kırlangıçları
Ya da bu vefâsız şarkıyı bitir
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine beni de götür

Misafir

LEYLA KÖŞESİ

Bir de bakalım Leyla köşesinden

Aşkın kadın adlı penceresinden

Bırakmıştı kendini yazılmış olana

Susmak ve konuşmamak denen cana

Evlenmişti ve görünüşte mutlu

Şimdiden memnun ve gelecekten umutlu

Fakat bir eksiklik ufacık bir nokta

Kalbi kurcalıyordu hala

Mecnun ne olmuştu neredeydi

Nasıldı ne yapıyordu hali neydi

Geceleri loş gölgeler arasında

Kum tepelerinde ay yarasında

Mecnuna benzeyen hayaller olurdu

Bu anlarda sanki kalbi dururdu

Bitmiş olan bir daha mı başlayacak

Ne çare başlayan başlamamış

Bitmiş bitmemiş olacak

Gibi gelirdi Ona

Ürküntü geçmiş ama erememişti huzura

Karanlık bitmiş fakat erememişti huzura

Ay tutulmuş tutulmuş kurtulmuştu

Gçnlu zaman zaman tutmuştu mustu

Gün kırmıştı siyah çerçevesini

Yarmıştı ışıkta ötesini berisini

Baskın korkusuyla ürperen çadırların

Bugün düzen ve güven, ama yarın!!

Yarına bir güvence olmayan

Neye yarar böyle bir şimdiki zaman

Acıyla da olsa dopdolu olan hayat

Boşalmıştı zemberegi boşalmış bir saat

Gibi. Dönmüştü bomboş bir kagıda

Agızdaki tad benzemiyor eski tada

Irmak kurumuş rüzgar esmiyor

Yakıcı güneşi bir parçacık bulut örtmüyor

Arzu ve korku iki karanlık duygu

Yüreginde birbirini kovalayıp duruyordu

Ya bir gün geri dönerse Mecnun

Yine altüst olursa ortalık bütün

Daha mi iyi olur daha mi kötü bilmiyordu

Bir umut vardı gönlünde eksilmiyordu

Sonra kızıyordu kendine kınıyordu kendini

Kapamak istiyordu içinde eskinin kepengini

Eski oldu diyelim ama neydi yeni

Ve nasıl eskitmeli eskimiyeni

Nasıl öldürmeli ölmeyeni

Nasıl diri sayarsın ölü olanı

Eski bir zehirdi belki ama yeni

Andırıyordu tatsız tuzsuz bir yemegi

Beklemek neyi bekledigini bilmeden

Gün günü ay ayı kovalarken

Beklemek bir vaktin dolusunu

Öç alan kaderin zalim oyunu

Her şey akılla kurulu akılla düzgün

Ama aklın içinde olmalı baharat gibi

Bir parça delilik

Oysa mecnun almış bütün deliligi gitmiş

Kupkuru bir hayat kalmış ve adeta oyun bitmiş

Arzulanan zenginlik, at kumaş ve ziyafet

Yetmez olur insana bir gün elbet

İnsan hep birşey umar bekler

Ne oldugunu bilmez fakat

Fakat sonradan duruldu Leyla

Tevekkülle huzuru buldu Leyla

Ruhta kopan fırtınalar dindi

Gökten gönle sükunet indi

Anladı ki acı tatlı soguk sıcak

Geçmiş ve gelecek ayrılmak ve kavuşmak

Hep aynı varoluşun dönüşümleri

Aydınlanışları ve sönüşümleri

Her şey havada döner durur

Sonunda Tanrı varlıgında yok olur

Ruh hürdür vücut esir

Ruh baldır beden zehir

Ruh hürdür Tanrı aşkıyla

Baglı degil yer ve zaman kaydıyla

Farketmez gelse gelmese Kays (Mecnun) Ona

Gitse gitmese Ona Leyla

Tanrı katında buluşmuşlardır

Hakikat yurduna kavuşmuşlardır